O vulcanólogo fundador da Asociación Española para la Enseñanza de las Ciencias de la Tierra (AEPECT) Francisco Anguita Virella, impartiu unha conferencia nas xornadas sobre o libro da 3ª etapa de Climántica Auga e cambio climático, do que é coautor. Iniciou a conferencia - cuxo vídeo se pode visualizar en Climántica TV - explicando a chegada da auga á Terra dende máis aló da liña neva, situada entre Marte e Xupiter; a través dos meteoritos que se comportarían así como os vectores que transportaron a auga aos Planetas próximos ao Sol (Venus Marte e Terra); segundo se expón no capítulo 1 do libro.
A continuación pasou a abordar a formación dos océanos que se trata no capítulo 3, entrando tamén no contido do capítulo 4, para referirse á aparición da vida, e a súa evolución asociada aos cambios de clima, bastante ben coñecidos nos últimos 80 millóns de anos. Sobre a xustificación do quentamento global da época dos dinosauros, estableceu paralelismos e diferenzas co quentamento global, para situar a dimensión antrópica do quentamento global actual.
Nese marco analizou a nosa participación no quentamento global actual, aplicando a escala histórica na comparación das extincións das civilizacións anasazi, mayas e polinesios da illa de Pascua, que se trata no capítulo 5, coa situación actual. Nesa comparación atopou similitudes que definen a situación actual: 1) estamos destruíndo os nosos recursos, 2) estamos construíndo unha sociedade global con internet e cos viaxes transoceánicos fáciles, de tal forma que nos situamos nun territorio que é todo o planeta, no que provocamos impactos globais, 3) non temos a onde ir, porque o lugar máis próximo ao territorio global no que vivimos, e estamos a contaminar e deixando sen recursos, é Marte; que se atopa a cen millóns de kilómetros, con unha viaxe moi complicada.
Eses impactos do cambio climático sobre a hidrosfera, situounos a nivel de quentamento da atmosfera, dos océanos e das augas subterráneas; e tamén no desxeo e na subida do nivel do mar. Rematou coa reflexión sobre como as consecuencias do desxeo do Ártico está fomentando unha competencia polos recursos do petróleo e do gas; cuxa explotación potencia máis o cambio climático; facendo referencia á similitude desta competencia polos recursos e deterioro ambiental, co que lles sucedeu ás civilizacións dos indios anasazi, dos mayas e dos polinesios da illa de Pascua.
A continuación pasou a abordar a formación dos océanos que se trata no capítulo 3, entrando tamén no contido do capítulo 4, para referirse á aparición da vida, e a súa evolución asociada aos cambios de clima, bastante ben coñecidos nos últimos 80 millóns de anos. Sobre a xustificación do quentamento global da época dos dinosauros, estableceu paralelismos e diferenzas co quentamento global, para situar a dimensión antrópica do quentamento global actual.
Nese marco analizou a nosa participación no quentamento global actual, aplicando a escala histórica na comparación das extincións das civilizacións anasazi, mayas e polinesios da illa de Pascua, que se trata no capítulo 5, coa situación actual. Nesa comparación atopou similitudes que definen a situación actual: 1) estamos destruíndo os nosos recursos, 2) estamos construíndo unha sociedade global con internet e cos viaxes transoceánicos fáciles, de tal forma que nos situamos nun territorio que é todo o planeta, no que provocamos impactos globais, 3) non temos a onde ir, porque o lugar máis próximo ao territorio global no que vivimos, e estamos a contaminar e deixando sen recursos, é Marte; que se atopa a cen millóns de kilómetros, con unha viaxe moi complicada.
Eses impactos do cambio climático sobre a hidrosfera, situounos a nivel de quentamento da atmosfera, dos océanos e das augas subterráneas; e tamén no desxeo e na subida do nivel do mar. Rematou coa reflexión sobre como as consecuencias do desxeo do Ártico está fomentando unha competencia polos recursos do petróleo e do gas; cuxa explotación potencia máis o cambio climático; facendo referencia á similitude desta competencia polos recursos e deterioro ambiental, co que lles sucedeu ás civilizacións dos indios anasazi, dos mayas e dos polinesios da illa de Pascua.
