O pasado día 6 de outubro o científico británico James Lovelock viaxou a Galicia para recoller o Premio Fonseca 2009 de Divulgación Científica otorgado ao abeiro do Programa “ConCiencia” creado polo Consorcio de Santiago e a Universidade de Santiago de Compostela.
No trascurso da súa estadía en Santiago de Compostela reuniuse cos medios para contestar a numerosas preguntas que versaron arredor da súa teoria de Gaia e sobre todo do futuro do planeta. O profesor da Universidade de Santiago de Compostela e coordinador do programa ConCiencia, Jorge Mira, actuou de moderador e tradutor da sesión. James Lovelock, logo de indicar a urxencia que ten o concienciar a todo o mundo sobre os problemas da Terra, foi abordado polas preguntas sobre o impacto da enerxía nuclear no planeta. Este científico defende que a enerxía nuclear é o único que temos e que as enerxías renovables non abonda para satisfacer as nosas necesidades e que por tanto non serían unha alternativa. Precisa que únicamente a enerxía solar en lugares como o sur de España podería aproveitarse. Estamos chegando a un punto de non retorno e polo tanto non podemos demorar o desenvolvemento da enerxía nuclear. Respecto aos residuos procedentes desta industria, o investigador indica que é un problema moi pequeño que se esaxerou, e que non lle importaría albergar no seu terreo os residuos xenerados na súa zona (en comparación cos residuos nucleares, os derivados da queima de combustibles fósiles en un ano ocuparían unha montaña de 1 km de alto e 20 de circunferencia).
Respecto á responsabilidade que ten a humanidade no cambio climático opina de que non deberiamos ter un sentimento de culpa pois non tiñamos conciencia de estar contaminando; nin tampouco as plantas pois foron elas as que liberaron o osíxeno necesario para que poida inciarse unha combustión. A vida adaptarase a esta nova situación pero ofrece unha visión apocalíptica, en todo caso e segundo a súa opinión, a finais deste século tan só quedarían na Terra 1000 millóns de seres humanos. No último millón de anos houbo cambios moi drásticos no Planeta que reduciron a población a tan só 2000 persoas e non obstante a nosa especie logrou sobrevivir. A evolución e un continuo experimento e nos mesmos somos unha consecuencia dese experimento. Do mesmo xeito que as plantas coa produción de osíxeno exterminaron infinidad de formas de vida para as cales este elemento actuaba como un veneno, a especie humana está a destruir o seu entorno pero tamén favorecerá a proliferación de outras especies.
Para Lovelock o noso territorio, Galicia, ocupa un lugar privilexiado o mesmo que o Reino Unido, respecto ao resto de Europa nos problemas derivados do cambio climático grazas á acción termorreguladora do océano. De tódolos xeitos os problemas derivados da escaseza de alimentos serán moito máis graves que o propio quentamento do Planeta. Cita á India, China e América do Norte como lugares máis afectados. Lovelock mantense firme na súa idea de que a especie humana pode facerse dano a si mesma pero non acabará coa vida na Terra pois esta sempre se abre camiño como xa sucedeu cos diferentes eventos de extinción acaecidos no pasado xeolóxico.
O reto da especie humana para o futuro máis próximo vai a ser a propia supervivencia e non será doado pois no noso territorio, onde o clima será máis benigno, teremos que facer frente ao abastecemento de alimentos e de enerxía para nós mesmos e tamén para a grande cantidade de refuxiados que se achegarán a estas latitudes.
Sen lugar a dúbidas as tesis defendidas por James Lovelock suscitarán debates acalorados entre detractores e simpatizantes, máis dende logo non deixarán a ninguén indiferente ante un mundo cambiante no que aínda temos unha oportunidade.
Ver video
Biografía
James Ephraim Lovelock (Hertfordshire, 1919) é o pai da Teoría Gaia onde se postula que "a Terra funciona como un sistema único e autorregulado, formado por compoñentes físicos, químicos, biolóxicos e humanos". A traxectoria deste científico autodenominado "independente", ten trascurrido por campos como os da química, a medicina, a enxeñaría e as ciencias do espazo. Graduouse en Química en 1941 pola Universidade de Manchester e doutorouse en Medicina en 1948 pola London School of Hygiene and Tropical Medicine e en 1959 en Biofísica pola Universidade de Londres. Traballou durante case 20 anos no National Institute for Medical Research de Londres. En 1961 despois impartir clases nas universidades de Yale e Harvard traballou para a NASA na primeira misión lunar Surveyor. En 1964 regresou a Inglaterra a traballar nun laboratorio propio onde se dedicou á investigación, patentando inventos (rexistrou máis de 50 patentes a maioría relacionadas con detectores para ser usados en análises químicas e algúns dos seus inventos foron utilizados pola NASA nos seus programas de exploración planetaria) e escribindo libros e traballos científicos (máis de 200) en revistas especializadas. É autor de diversos libros sobre a súa Teoría de Gaia:
Gaia: a new look at life on Eath (Oxford University Press, 1979). Gaia, una nueva visión de la vida sobre la Tierra (Blume, 1983)
The Ages of Gaia (W. W. Norton, 1988). Las edades de Gaia (Tusquets, 1993)
Gaia: the practical science of planetary medicine (Gaia Books, 1991). Gaia, una ciencia para curar el planeta (Integral, 1992)
Homage to Gaia. The life of an independent Scientist (Oxford University Press, 2000). Homenaje a Gaia. La vida de un científico independiente (Laetoli, 2005)
The revenge of Gaia: why the Earth is fighting back- and how we can still save humanity (Garners Books, 2006). La venganza de la Tierra. La Teoría Gaia y el futuro de la humanidad (Planeta, 2007)
The vanishing face of Gaia: a final warning (Basic Books, 2009)
Foi investido doutor honoris causa por 8 universidades: East Anglia, Exeter, Plymouth, Estocolmo, Edinburgo, Kent, East London e Colorado. É Membro da Royal Society dende 1974 e recibiu numerosos premios tanto literarios coma relacionados co medio, entre outros: Premio Amsterdam 1990, Premio Volvo 1996, Premio Nonino 1996, Premio Planeta Azul 1997, Discovery Lifetime Award 2001 e Medalla Wollaston 2006 da Royal Geography Society.
No trascurso da súa estadía en Santiago de Compostela reuniuse cos medios para contestar a numerosas preguntas que versaron arredor da súa teoria de Gaia e sobre todo do futuro do planeta. O profesor da Universidade de Santiago de Compostela e coordinador do programa ConCiencia, Jorge Mira, actuou de moderador e tradutor da sesión. James Lovelock, logo de indicar a urxencia que ten o concienciar a todo o mundo sobre os problemas da Terra, foi abordado polas preguntas sobre o impacto da enerxía nuclear no planeta. Este científico defende que a enerxía nuclear é o único que temos e que as enerxías renovables non abonda para satisfacer as nosas necesidades e que por tanto non serían unha alternativa. Precisa que únicamente a enerxía solar en lugares como o sur de España podería aproveitarse. Estamos chegando a un punto de non retorno e polo tanto non podemos demorar o desenvolvemento da enerxía nuclear. Respecto aos residuos procedentes desta industria, o investigador indica que é un problema moi pequeño que se esaxerou, e que non lle importaría albergar no seu terreo os residuos xenerados na súa zona (en comparación cos residuos nucleares, os derivados da queima de combustibles fósiles en un ano ocuparían unha montaña de 1 km de alto e 20 de circunferencia).
Respecto á responsabilidade que ten a humanidade no cambio climático opina de que non deberiamos ter un sentimento de culpa pois non tiñamos conciencia de estar contaminando; nin tampouco as plantas pois foron elas as que liberaron o osíxeno necesario para que poida inciarse unha combustión. A vida adaptarase a esta nova situación pero ofrece unha visión apocalíptica, en todo caso e segundo a súa opinión, a finais deste século tan só quedarían na Terra 1000 millóns de seres humanos. No último millón de anos houbo cambios moi drásticos no Planeta que reduciron a población a tan só 2000 persoas e non obstante a nosa especie logrou sobrevivir. A evolución e un continuo experimento e nos mesmos somos unha consecuencia dese experimento. Do mesmo xeito que as plantas coa produción de osíxeno exterminaron infinidad de formas de vida para as cales este elemento actuaba como un veneno, a especie humana está a destruir o seu entorno pero tamén favorecerá a proliferación de outras especies.
Para Lovelock o noso territorio, Galicia, ocupa un lugar privilexiado o mesmo que o Reino Unido, respecto ao resto de Europa nos problemas derivados do cambio climático grazas á acción termorreguladora do océano. De tódolos xeitos os problemas derivados da escaseza de alimentos serán moito máis graves que o propio quentamento do Planeta. Cita á India, China e América do Norte como lugares máis afectados. Lovelock mantense firme na súa idea de que a especie humana pode facerse dano a si mesma pero non acabará coa vida na Terra pois esta sempre se abre camiño como xa sucedeu cos diferentes eventos de extinción acaecidos no pasado xeolóxico.
O reto da especie humana para o futuro máis próximo vai a ser a propia supervivencia e non será doado pois no noso territorio, onde o clima será máis benigno, teremos que facer frente ao abastecemento de alimentos e de enerxía para nós mesmos e tamén para a grande cantidade de refuxiados que se achegarán a estas latitudes.
Sen lugar a dúbidas as tesis defendidas por James Lovelock suscitarán debates acalorados entre detractores e simpatizantes, máis dende logo non deixarán a ninguén indiferente ante un mundo cambiante no que aínda temos unha oportunidade.
Ver video
Biografía
James Ephraim Lovelock (Hertfordshire, 1919) é o pai da Teoría Gaia onde se postula que "a Terra funciona como un sistema único e autorregulado, formado por compoñentes físicos, químicos, biolóxicos e humanos". A traxectoria deste científico autodenominado "independente", ten trascurrido por campos como os da química, a medicina, a enxeñaría e as ciencias do espazo. Graduouse en Química en 1941 pola Universidade de Manchester e doutorouse en Medicina en 1948 pola London School of Hygiene and Tropical Medicine e en 1959 en Biofísica pola Universidade de Londres. Traballou durante case 20 anos no National Institute for Medical Research de Londres. En 1961 despois impartir clases nas universidades de Yale e Harvard traballou para a NASA na primeira misión lunar Surveyor. En 1964 regresou a Inglaterra a traballar nun laboratorio propio onde se dedicou á investigación, patentando inventos (rexistrou máis de 50 patentes a maioría relacionadas con detectores para ser usados en análises químicas e algúns dos seus inventos foron utilizados pola NASA nos seus programas de exploración planetaria) e escribindo libros e traballos científicos (máis de 200) en revistas especializadas. É autor de diversos libros sobre a súa Teoría de Gaia:
Gaia: a new look at life on Eath (Oxford University Press, 1979). Gaia, una nueva visión de la vida sobre la Tierra (Blume, 1983)
The Ages of Gaia (W. W. Norton, 1988). Las edades de Gaia (Tusquets, 1993)
Gaia: the practical science of planetary medicine (Gaia Books, 1991). Gaia, una ciencia para curar el planeta (Integral, 1992)
Homage to Gaia. The life of an independent Scientist (Oxford University Press, 2000). Homenaje a Gaia. La vida de un científico independiente (Laetoli, 2005)
The revenge of Gaia: why the Earth is fighting back- and how we can still save humanity (Garners Books, 2006). La venganza de la Tierra. La Teoría Gaia y el futuro de la humanidad (Planeta, 2007)
The vanishing face of Gaia: a final warning (Basic Books, 2009)
Foi investido doutor honoris causa por 8 universidades: East Anglia, Exeter, Plymouth, Estocolmo, Edinburgo, Kent, East London e Colorado. É Membro da Royal Society dende 1974 e recibiu numerosos premios tanto literarios coma relacionados co medio, entre outros: Premio Amsterdam 1990, Premio Volvo 1996, Premio Nonino 1996, Premio Planeta Azul 1997, Discovery Lifetime Award 2001 e Medalla Wollaston 2006 da Royal Geography Society.
