Xa está publicado en Climántica TV o vídeo da primeira conferencia dos Encontros coa investigación científica cos alumnos de primeiro de Bacharelato do Barbanza, nos que os científicos Emilio Fernández e Ángel Carracedo, deron a súa visión da evolución do seu coñecemento científico na súa vida profesional, para centrarse no marco contemporáneo das súas investigación a favor do medio ambiente e da saúde. Fixérono orientándose polo fin último das xornadas, que foi espertar vocacións científicas para os retos do século XXI nos ámbitos do medio ambiente e da saúde.
Emilio Fernández, catedrático de Ecoloxía da Universidade de Vigo e director do Campus do Mar, foi o primeiro en intervir, e iniciou a súa intervención mostrando como os seus estudos na facultade de Bioloxía da Universidade de Oviedo espertaron o seu interese pola Ecoloxía mariña, que o levou a facer a tese nese ámbito. Fixo fincapé tamén na oportunidade que lle supuxo que no departamento lle encargaran estudar algo que descoñecían, que era a fotosíntese das comunidades planctónicas.
A continuación fixo referencia a como sigueu afondando no reto na súa estancia en Inglaterra e a oportunidade que lle supuxo poder estar nun centro de investigación da primeira división mundial. Lembrou que daquela etapa saíu no ano 1993 unha investigación que se referencia a diario. Logo comentou a seguinte etapa, como científico en EEUU.
A etapa de investigación en EEUU rematou cando se incorporou á Universidade de Vigo. Desta etapa científico investigadora á que accedeu cando gañou a oposición de profesor titular de Ecoloxía, lembrou os inicios con 100 alumnos e 48 € para investigar, contrastando esa situación coa etapa investigadora que viña de pechar en EEUU. Fixo referencia a cómo fixo fronte a esa situación e foi conseguindo proxectos que lle permitiron incorporarse á investigación no Atlántico e na Antártida, logrando descubrir canto C se fixa no Atlántico, outra investigación con moitas referencias.
Comentou como desa etapa xurdiu un equipo amplo que o levou a ter que ocupar un tempo amplo en viaxar, buscar orzamentos para os proxectos a organizar o traballo dun equipo complexo. Dalgún xeito dou por sentado que esta é unha etapa á que chega un científico na evolución da súa carreira. Nesa liña de xestión, situou o rol que lle corresponde na actualidade coa dirección do Campus do Mar, un proxecto relevante no seu ámbito para o lugar onde lle tocou vivir. Neste contexto contemporáneo, situou os grandes retos do seu ámbito para a sostibilidade.
Dentro do contexto de orientación profesional e vocacional no que estaba contextualizada a conferencia, destacou as ensinanzas dos mestres. Destas ensinanzas destacou, sobre todo as que lle levaron a asumir que na investigación solo ten sentido facer cousas novas, e que un científico contemporáneo ten que estudar más que o que lle interesa, pois ten que ter unha visión xeral e multidisciplinar .
Concluíu poñendo o acento na finalidade orientadora da charla, e recomendando aos estudantes que queiran dedicarse á investigación ter ilusión intelectual polo saber, humildade para aprender, pracer polo traballo ben feito, capacidade para comunicar, serenidade, afán de coñecer o descoñecido, e algo de sorte para transformar o mundo.
Emilio Fernández, catedrático de Ecoloxía da Universidade de Vigo e director do Campus do Mar, foi o primeiro en intervir, e iniciou a súa intervención mostrando como os seus estudos na facultade de Bioloxía da Universidade de Oviedo espertaron o seu interese pola Ecoloxía mariña, que o levou a facer a tese nese ámbito. Fixo fincapé tamén na oportunidade que lle supuxo que no departamento lle encargaran estudar algo que descoñecían, que era a fotosíntese das comunidades planctónicas.
A continuación fixo referencia a como sigueu afondando no reto na súa estancia en Inglaterra e a oportunidade que lle supuxo poder estar nun centro de investigación da primeira división mundial. Lembrou que daquela etapa saíu no ano 1993 unha investigación que se referencia a diario. Logo comentou a seguinte etapa, como científico en EEUU.
A etapa de investigación en EEUU rematou cando se incorporou á Universidade de Vigo. Desta etapa científico investigadora á que accedeu cando gañou a oposición de profesor titular de Ecoloxía, lembrou os inicios con 100 alumnos e 48 € para investigar, contrastando esa situación coa etapa investigadora que viña de pechar en EEUU. Fixo referencia a cómo fixo fronte a esa situación e foi conseguindo proxectos que lle permitiron incorporarse á investigación no Atlántico e na Antártida, logrando descubrir canto C se fixa no Atlántico, outra investigación con moitas referencias.
Comentou como desa etapa xurdiu un equipo amplo que o levou a ter que ocupar un tempo amplo en viaxar, buscar orzamentos para os proxectos a organizar o traballo dun equipo complexo. Dalgún xeito dou por sentado que esta é unha etapa á que chega un científico na evolución da súa carreira. Nesa liña de xestión, situou o rol que lle corresponde na actualidade coa dirección do Campus do Mar, un proxecto relevante no seu ámbito para o lugar onde lle tocou vivir. Neste contexto contemporáneo, situou os grandes retos do seu ámbito para a sostibilidade.
Dentro do contexto de orientación profesional e vocacional no que estaba contextualizada a conferencia, destacou as ensinanzas dos mestres. Destas ensinanzas destacou, sobre todo as que lle levaron a asumir que na investigación solo ten sentido facer cousas novas, e que un científico contemporáneo ten que estudar más que o que lle interesa, pois ten que ter unha visión xeral e multidisciplinar .
Concluíu poñendo o acento na finalidade orientadora da charla, e recomendando aos estudantes que queiran dedicarse á investigación ter ilusión intelectual polo saber, humildade para aprender, pracer polo traballo ben feito, capacidade para comunicar, serenidade, afán de coñecer o descoñecido, e algo de sorte para transformar o mundo.
